آستانه

این مجموعه، با پیروی از جستجوگری در لایه‌های پنهان مواد «طبیعت» به مثابه نیرویی قدرتمند و ظریف، در کانون رویکرد بصری قرار گرفته است. روند خلق آثار بر پایه‌ی تحول مداوم شکل گرفته: با روی هم قرار‌دادن چند باره‌ی لایه‌های ضخیم مواد، حذف و اضافه و کلاژ کاغذ بر سطوح چوبی. تأثیر پذیرفتن از اجزای ناپایدار و سیالِ زمین در پیوند با تنش‌های میان فرم و ماده، به ترسیم مسیری مکاشفه‌گرانه در آفرینش آثار این مجموعه کمک کرده است، مسیری که اهمیت‌اش نه در نتیجه‌ی نهایی که در خود «فرآیند» نهفته است. آثار این مجموعه، دو قلمروی آشکار و نهان زمین را با نگاهی تجریدی به تصویر می‌کشند؛ نقطه‌ای که در آن، هرچه در حافظه‌ی زمین پنهان مانده، با وضوح بیشتری نمایان می‌شود و در دو جهان زیرین و برین در کنشی بصری با یکدیگر در می‌آمیزند.